Wymagania:
sztuczka Kookabura,
Charakter 12+
Kiedyś byłem na północy, na Froncie. Dni i noce mijały wśród odgłosów walk i huku wybuchów. Jednak czasami, gdy wszystko ucichało przy ognisku siadał Robert i zaczynał swoje opowieści. Opowieści opowiadały o nas, żołnierzach frontowych, naszym dowództwie, molochu... Jednak Rob miał niesamowity dar parodiowania odgłosów i głosów, przez co potrafiliśmy się śmiać, mimo braku powodów.
Bohater potrafi doskonale imitować głosy - to oczywiste. Oprócz tego, potrafi je znieksztalcać w taki sposób, że wydaje się to śmieszne lub wręcz komiczne. Może służyć to sprowokowaniu przeciwnika (rzuca on wtedy na Niezłomność czy dał się sprowokować), rozładowaniu atmosfery lub zwyczajnie rozbawieniu publiczności.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz